Izvedbom predstave “Pad” u produkciji Centra za kulturu Svilajnac u nedjelju uveče na sceni Gradskog pozorišta “Jazavac” počeo je takmičarski program 11. izdanja Međunarodnog festivala glumca “Zaplet”.
Komad potpisuje reditelj Kokan Maladenović, a priču o pogibiji građevinskog radnika na gradilištu u Beogradu izveli su glumci Bane Trifunović, Nina Nešković i Jelena Blagojević.
Radnja komada prati profesora klavira (Trifunović) koji zbog nepristajanja da bude u službi vladajuće stranke ostaje bez posla i koji u potrazi za egzistencijom završava kao radnik na gradilištu. Njegova kći (Blagojević) je jutjuberka koja je rano ostala bez majke i koja s ocem gradi prijateljski odnos. U taj odnos djelimično će se umiješati i menadžerka građevinskog preduzeća (Nešković), da bi nakon pogibije glavnog protagoniste njegovoj kćerki bila prividna podrška. Na kraju, obespravljena i napuštena, kći mrtvih roditelja rašiva zastavu Srbije, od koje šije haljinu za nastupe. Obećanje majci da će postati najbolja učenica u razredu pada u vodu. Ona je postala turbofolk zvijezda “jeftino” odjevena u boje zastave svoje zemlje. Tokom predstave na video-bimu smjenjuju se upitne rečenice, a kao odjavna špica publici su ponuđena imena i inicijali poginulih građevinskih radnika u Srbiji u toku 2018. godine. Pitanja koja ova predstava postavlja su mnoga, a pad pojedinca i društva u cjelini o kojem komad govori je višestruk. Aplauz i ovacije na nogama na kraju komada govore da je svijest o takvom padu bliska pozorišnoj publici. Da li je ta svijest, pak, iole poznata onima o kojima posredno i neposredno govori ova predstava – tema je koje su se reditelj i glumci dotakli na okruglom stolu upriličenom nakon izvedbe.
“Kada je bila premijera u decembru prošle godine, od početka godine do tog datuma 75 radnika je poginulo u zemlji. Niko zbog toga nije proveo dana u zatvoru i prosto posledica za tu vrstu robovlasničkog odnosa nema. Mi smo pre svega osećali građansku dužnost da o tome progovorimo. Ovu predstavu smatram pre svega činom nekog građanskog stava, pa tek onda umetničkog”, kazao je tokom okruglog stola Kokan Mladenović. Na Mladenovićevu opasku Trifunović je samo dodao da se oni nalaze u nezavidnoj situaciji jer neprekidno rade na promjenama u društvu, a paradoks svega je što to čine kroz pozorište.
“U medijima nema priče o tome zašto se te pogibije radnika događaju, zašto i za koje pare. Zašto nema istrage o pogbiji svih tih ljudi? To su nečiji očevi, nečija braća, nečiji sinovi. Većina tih poginulih radnika je imala preko šezdeset godina. To nisu brojevi, nego ljudi koji su bili primorani da to rade”, istakao je Trifunović, s kojim je nakon okruglog stola upriličen razgovor o glumi i njegovoj karijeri.
